Νίκος Βέλμος (1890-1930, Πλάκα, Αθήνα), ψευδώνυμο του Νίκου Βογιατζάκη, ήταν αυτοδίδακτος καλλιτέχνης με πολυσχιδή δράση, με κριτική, ανατρεπτική και κοινωνικά ευαίσθητη προσέγγιση στην πολιτική και την τέχνη. Ασχολήθηκε με το θέατρο ως ηθοποιός, διασκευαστής κειμένωνκαι μελετητής με τη λογοτεχνία και τη ζωγραφική. Από το 1926 άρχισε να εκδίδει μόνος του το περιοδικό Φρακέλιο στο οποίο, με τα κείμενά του, κατέκρινε την υποκρισία και το κατεστημένο της εποχής του ενώ συγχρόνως περιλάμβανε λογοτεχνικά κείμενα δικά του ή άλλων αξιόλογων ποιητών και συγγραφέων. Πέρα από την κύρια έκδοση, το 1927 άρχισε να εκδίδει και τα Φύλλα Τέχνης του Φραγκέλιου, τα οποία ήταν μονογραφίες Ελλήνων και διεθνών καλλιτεχνών όπως ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, ο Μπετόβεν, ο Γιαννούλης Χαλεπάς μεταξύ άλλων ή θεματικές εκδόσεις όπως για τους «ασπούδαχτους καλλιτέχνες». Η έκδοση του Φραγκέλιου διήρκεσε μέχρι το 1929.