Αυτός ο μήνας σηματοδοτεί την επέτειο μιας δεκαετίας από την δημιουργία του καινοτόμου project Art Barter, το οποίο αμφισβητεί και θέτει υπό ερώτημα την έννοια της αξίας τόσο στην αγορά της τέχνης, όσο και στην ανθρώπινη αντίληψη.

Το κάθε event του Art Barter είναι μια έκθεση με φυσική παρουσία η οποία περιλαμβάνει έργα επιλεγμένων καλλιτεχνών που ζουν και εργάζονται στην εκάστοτε πόλη που φιλοξενεί την έκθεση. Καθώς εισέρχεται κανείς στο χώρο της έκθεσης, θα δει μια λίστα με τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες. Παρόλα’ αυτά, τα έργα θα έχουν μόνο έναν αριθμό; δεν αναγράφονται ονόματα, τιμή, ή περιγραφή. Το κοινό καλείται στη συνέχεια να συμμετέχει κάνοντας προσφορές για να αποκτήσουν κάποιο έργο, προσφέροντας οτιδήποτε εκτός από χρήματα! Με αυτό τον τρόπο οι επισκέπτες ενθαρρύνονται να ασχοληθούν με τα έργα με έναν πολύ ιδιαίτερο, καινούριο τρόπο, και να αναρωτηθούν τι τους αρέσει και αγγίζει πραγματικά, με βάση μόνο την αισθητική. Οι προσφορές γίνονται συμπληρώνοντας μια φόρμα ανταλλαγής, που είναι ένα αδιάσπαστο κομμάτι της φιλοσοφίας της έκθεσης, μιας και όσο περνάει η ώρα οι προσφορές πληθαίνουν και οι επισκέπτες ανταγωνίζονται μεταξύ τους σχετικά με το ποιος θα παρουσιάσει την πιο ελκυστική προσφορά για να κάνει το έργο δικό του. Η απόφαση είναι του καλλιτέχνη και δεν υπάρχει κάποια συνοχή ή λογική πίσω από αυτήν.

Οι πιο διάσημες ανταλλαγές που έχουν συμβεί στο παρελθόν συμπεριλαμβάνουν 30 ώρες μαθημάτων γαλλικών για μια μονογραφή της Tracey Emin, μια χειροποίητη κιθάρα για μια φωτογραφία του Bob Gruen, τη μεταφορά έργων στη Βενετία για ένα έργο του Gavin Turk, και 300 ώρες πρακτικής εργασίας σε αντάλλαγμα ενός γλυπτού του Tom Sachs. Άλλο παράδειγμα αποτελεί ο νεαρός φοιτητής καλών τεχνών Noriaki Hattori, στον οποίο προσφέρθηκε ένα ταξίδι στην Αίγυπτο με όλα τα έξοδα πληρωμένα ως αντάλλαγμα για ένα μεγάλο πίνακα του, όμως αντ’ αυτού προτίμησε να τον ανταλλάξει με ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο που του πρόσφερε ένα πεντάχρονο αγοράκι. Κάποιες αποτρόπαιες προσφορές που έχουν γίνει, όπως ένα ανθρώπινο νεφρό, το πρωτότοκο παιδί μιας γυναίκας και ο σκελετός ενός παιδιού, απορρίφθηκαν με σεβασμό από τους καλλιτέχνες.

Από την εναρκτήρια έκθεση στο East End του Λονδίνου το 2009, το Art Barter έχει κάνει εκθέσεις στο Βερολίνο, τη Νέα Υόρκη, τη Μαδρίτη, τη Κωνσταντινούπολη, το Μεξικό, το Ντουμπάι, και την Οαχάκα μεταξύ ‘άλλων. Έχει επίσης παρουσιάσει εκθέσεις με αφορμή την Herning’s Socle du Monde Biennale στη Δανία, το φεστιβάλ The Strummer of Love στο Σόμερσετ, καθώς και τρεις μίνι Art Barter εκθέσεις σε ασυνήθεις τοποθεσίες που συνέπιπταν με το Frieze Art Fair του Λονδίνου. Η κάθε έκθεση έχει μια μοναδική συλλογή καλλιτεχνών, μια διαφορετική ενδιαφέρουσα τοποθεσία, και το κυριότερο; ένα διαφορετικό κοινό που κάθε φορά, ανάλογα με τη χώρα, εκλαμβάνει το concept του Art Barter με διαφορετικό τρόπο, γεγονός το οποίο έχει οδηγήσει τους κριτικούς να θεωρούν το project ένα κοινωνιολογικό πείραμα.

Σε συνέχεια της οικονομικής κρίσης του 2008, οι ιδρύτριες του Art Barter, Alix Janta-Polyczynki και Lauren Jones, αποφάσισαν να προσφέρουν ένα τρόπο διαφορετικό του κατεστημένου για να αποκτήσει κανείς ένα έργο τέχνης. Εμπνεύστηκαν από καλλιτέχνες που χρησιμοποιούσαν την ανταλλαγή σαν τρόπο ζωής, όπως ο Πικάσο, ο οποίος έδινε ένα σκίτσο του σε χαρτοπετσέτα ως αντάλλαγμα για ένα γεύμα. Θέλησαν λοιπόν να συστήσουν αυτό το σύστημα σε ένα μεγαλύτερο κοινό και να δημιουργήσουν μια κοινότητα που θα περιλάμβανε ανθρώπους όλων των ηλικιών, ανθρώπους που προέρχονται από διάφορους τόπους και έχουν πολύ διαφορετικούς τρόπους ζωής, δίνοντας σε όλους την ευκαιρία να συλλέξουν τέχνη χωρίς τη χρήση χρήματος.

Αυτό το Σεπτέμβριο, η 10η παγκόσμια έκθεση θα πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα και θα περιλαμβάνει καλλιτέχνες που έχουν ως βάση τους την Αθήνα.